OA kung OA




ayoko ng mainit, ayoko ng masikip, ayoko ng mabahooo, ayoko ng putik. 'yan ang linya ni maricel soriano sa isa sa mga pelikula n'ya.

kung ako ang tatanungin, ayoko din n'yan. higit sa lahat, ayoko ng mainit. lalo na ang mainit na sikat ng araw. masakit sa ulo. kaya nga kapag tanghaling tirik na tirik ang araw at kailangan talagang lumabas, nagdadala ako ng payong at nagsusuot ako ng salamin sa mata. eh ano ba kung makakasalubong ako ng mga tao at titingnan nila ako na para bang gustong sabihin: "ang OA naman nito, nakapayong na, naka-shades pa!" OA na kung OA. basta ba di masakit ang ulo ko eh.

pero isang araw, nasopla ako ng pamangkin ko, na apat na taon pa lang nu'ng mga panahong 'yun, dahil sa hidden (pero minsan lantad) grudge ko sa init ng araw. maliligo ako noon isang tanghaling sobrang init talaga ng panahon. sa banyo namin, may blinds ang bintana. pumapasok ang sikat ng araw sa loob ng banyo kaya isinara ko ang blinds, sabay reklamong halatang di natutuwa: "ano ba naman 'tong araw na 'to, sobrang iniiiit!!!!!" di ko namalayan, nasa likod ko pala ang pamangkin ko na ugaling-ugali nang sundan ako kahit nasa loob na 'ko ng banyo. di ko pala naisara ang pinto. biglang nag-dialogue. "bakit, Diyos naman ang gumawa sa araw ah! galit ka ba sa Diyos?"

ano pa ba ang maisasagot ko dun kundi "syempre hindi!" pero di ko na s'ya sinagot. di na ako nakakibo. oo nga naman. may punto s'ya dun. bigla tuloy akong nahiya sa kanya, at sa Kanya. o sige na nga, ok na sa akin ang init ng sikat ng araw. papalitan ko na ang dialogue ko. eto na lang: ayoko ng mabahooo! hindi mo lang alam...dahil wala kang alam!!! pero s'yempre, ibang istorya na 'to.

parang kayo, pero hindi

.. nahalungkat ko lang bigla ito sa dati kong blog at naisip ko na parang maganda i post ngayon..bakit? dahil cguro.. NATATAKOT AKO.. baka ETO NANAMAN AKO...kakatpos lang ng unos sa buhay ko.. pero sa aking palagay bakit ganito nanaman ako ngayon...

Eto ang "parang kayo, pero hindi" ... bsahin nyo n lng...

Ang karamihan ang tawag dito ay MU or mutual understanding.
Pseudo-relationships.Pseudo-boyfriends,Pseudo-girlfriends. Flings.

Parang isang relasyon, pero hindi.
Ito ay isang stage na ang dalawang tao ay nag tuturingan ng higit sa magkaibigan, pero less than lovers, Puwedeng may verbal agreement, puwedeng wala. One or both of you may have admitted your feelings, possible ding hindi. You just let your gestures do the talking for you. Walang pormal na ligawan na nangyari. Hindi kayo mag-dyowa. Pero sa kilos niyo, sa mga sinasabi niyo, parang kayo, pero hindi..( ay! ang gulo simula pa lang!)

Itong klase na relationship na ito, pwedeng mangyari sa ibat ibang pangyayri sa buhay ng tao.
Pwede mangyari pagkatapos ng break-up. Mahal niyo pa ang isat isa , at gusto niyo pa magkasama kayong dalawa pero, nag break kayo dahil meron rason. At sa kung ano man ang dahilan ng pag hihiwalay niyo, ayaw niyo na muna magkabalikan.

It can also happen before a relationship, iyong pareho kayong nakikiramdam. Possible din n ayaw niyo munang mag-seryoso kaya kunwa-kunwarian lang muna. Testing lang. (tama ba un?!)

Puwede ring, hindi puwedeng maging kayo kasi isa sa inyo may ka-relasyon na.

Kaya habang hindi pa siya nakikipag-break doon sa karelasyon niya (sabi niya makikipag-break siya soon pero di naman niya ginagawa) wala muna kayong relasyon para nga naman hindi siya nangangaliwa, kasi "hindi naman kayo."

Sa simula ng ganitong klaseng relastion, masaya, nakakakilig, ayos!, ok, walang commitment. Lalo na kung naghahanapka lang naman ng "KALARO."Pero huwag ka lang mag-e-expect na may patutunguhan kayo kasi wala talagang kasiguraduhan. Eh, bakit ang daming nagse-settle sa ganitong set up ganoong hindi naman sigurado kung may patutunguhan? Iba't ibang dahilan.Puwedeng for fun lang. Puwedeng "buti na iyan kesa wala" o puwede na iyang "pantawid-gutom." Ibig sabihin, habang wala pa iyong the real thing. Doon muna sa kunwa-kunwarian.

Para sa mga na walang pang seryosong relasyon, iniisip nila minsan na pwede na ang ganitong klaseng relasyon kesa sa wala. Masaya! as in sobrang saya kung ang habol mo lang ay ang "kilig" . Pero, nalaman ko na kahit pala ito ay isang pseudo-relationship, the emotions were real.
sa madalit salita..

TOTOO na NARARAMDAMAN MO!
( HOY! BASAHIN MO ITO!...totoo nararamdaman ko!)

AT kadalasan, sa ganitong set-up, merong malulugi.. "ung na in love na.. "Una, you can't ask him to commit. Dahil it's not really a relationship, you can't demand commitment from your partner. Ano ba kayo? Hindi mo alam kung ano ba ang papel mo sa buhay niya. You can't expect him to be always there with you.

AT kapag dumating na ikaw ay magselos sa ibang babae, kimkim mo sa dibdib mo hanggang sumabog na lang, dahil wala ka karapatan mag selos. Ano ka ba niya para magselos? Pangalawa, papano kung talagang sobrang na in love ka na sa kanya? Wala kang din kasiguraduhan na parehas kayo ng nararamdaman, Baka nag-a-assume ka lang na mahal ka rin niya...pero hindi naman pala.

At kahit gigil na gigil ka na at parang mamamatay ka na para sabihin sa kanya ang tunay na nararamdaman mo na mahal mo siya, hindi mo naman magawa. Dahil, hindi mo lalo alam kung magugustuhan niya ang sasabihin mo o deadmahin ka lang niya. Baka mapahiya ka lang.

Etong klase na relasyon na ito, lagi ka na lang nagiisip, wala ka na katahimikan sa katagalan, kung.. nasa relasyon ka ba ngayon or meron ka ka relasyon.

Pangatlo, what if you become attached too much?
Paano kung binuhos mo ang 101% ng emotion mo sa kanya, tapos yung lalaki hindi naman pla ganun? Paano kung naging solid fan ka niya? ( loyalist baga!) tipong hindi ka na nakikipag date sa iba at tumatangap ng ligaw? Tapos, malaman laman mo, kaliwat kanan ang date niya sa ibang babae.

Isa pang downside ng pseudo-relationships, it is fleeting. (hindi ko alam sa tagalog! ..sorry po!)

Kapag nagkaroon na ng pagtatalo, o ang isa ay nanglamig na at nagsawa na sa ganitong resyon.. O kaya'y nakahanap ng ibang kaututan dila. TIGOK ka na!..yun na ang katapusan ng masasayang araw mo...Iiyak ka nanaman ng hindi niya nalalaman.

Hindi mo alam kung saan ka lulugar sa isang pseudo-relationship.

Wala kang pinanghahawakan.

Kasi sa pseudo- relationship,


there is no " US." Meron lang "YOU and ME" .Hindi "US".

" ferpek"


Hindi Ako "Ferpek".... Alam nyo, takot ako sa salitang "ferpek". Napakabigat na word. Grabe! Kaya naman siguro yan ang dahilan kung bakit tanging sa Diyos lamang nararapat ang pang-uri na yan, dahil Siya lamang ang makakabuhat ng mga problema at kasamaan ng buong sangkatauhan.

Nais ko ring maging "ferpek"...as in "ferpek" 10 baga ang katawan. Sinusumpa ko na yong malasalbabida kong taba na palaging nakaharang sa jeans, at laging nagpi-peek-a-boo sa blusa malapit sa aking tiyan. Hello!!---pakilagay naman ng safety pin at nakikita ako.

Gusto ko ring "ferpek" ang buhok ko kaya expirement kaagad sa lahat ng uri ng shampoo at conditioner na para lang sa kabayo o aloe vera o mayonnaise o kung anu-ano pa diyang serum, eh yon pala, gata lang ng niyog ang hinahanap.

Gusto ko ring "ferpek" ang skin ko kaya naliligo ako ng condensada...a este evaporada, at nagri-rinse ng mineral water. Di ba, panalo? Gusto ko rin yong mga kilay ko "ferpek"-ly trimmed. Yan ang ginagamit ko na pang akit ng mga kalalakihan..hehehe!:).

Pati yong lips ko nangangawit na sa kaka-pout dahil hindi naman talaga pout, pinapa-pout lang. Yong kuko ko, yong ilong ko (never mind, kapag nag kapera ako..tatangos din yan!), yong aking daliri at yong mala-siopao kong mukha. Hayy naku, ano ba itong paglalarawan ko sa sarili ko---ang pangit-pangit ko. Pero.....kahit siguro isilang ako muli, Mahal ko itsura ko na "pangit" and "imferpek".

Ilang ulit na rin akong nabigo sa pag-ibig noon dahil cguro, hindi ako kananais i-dekorasyon ng mga lalaki. Kaya nga dinadala ko na lang sa pag-i-smile ko kasi gumaganda ang tao pag galing sa puso ang isang ngiti. At saka nagkaka-cheek bones ako pag mag-smile ako.

Samadalit salita, ang aakalain nyo nawawalan ako ng self-esteem ngayon? Hindi uy!!! Nag-re-reality check lang po, dahil ito ang nagpapapakumbaba sa atin. Siguro yan ang dahilan kung bakit bawat isa sa atin may kapintasan sa katawan at sa ugali kahit na very successful na tayo.

Hinahayaan tayong magkamali at magbago ng Diyos hindi lamang dahil na mahal Niya tayo, kundi para hindi natin husgahan ang ating kapwa-tao. Kung may emosyon ako, may emosyon din sila na tulad ko. Kung may hiya ako, may hiya din sila. Patas lang.

Pero kahit na isinilang akong di singganda ng mga Miss Universe, mapalad pa rin akong ako ay ako. Binigyan ako ng mga bagay na para sa lipunan ay mediocre lang, pero para sa akin at sa Diyos ay malalaking bagay na. Ang hangad lamang Niya na tayo'y malapit sa Kanya.

Naku, basta ito lang yong philosophy ko, "ferpek" or "imferpek" basta huwag ka lang makaapak ng iba, lalo na yong may mga kalyo sa paa.

Anyway, okay lang kung ang goal mo ang magiging "ferpek" dahil sabi ni Papa Jesus, "be ferpek as the Heavenly Father is ferpek" di ba?

Oo nga pala, alam ko po ang correct spelling ng "perfect". =)

Tinalo ako ni Inday



Hindi ko alam kung paano nag simula ang INDAY jokes, bigla na lang ako nakatanggap ng ganung klaseng joke at nagakasunodsunod na......wala ako hilig mag send to all ng mga text na pinadadala sa akin..Bakit? hindi kasi ako marunong mag UNLITxt.. kaya sayang sa load sayang pa sa oras.. pero, minsan masarap pla makigulo sa latest craze ng jokes sa cellphone.

Natalo ako ni Inday, sa lalim ng mga Ingles nya.. hindi ko nakaya...nagdugo ang ilong ko!..Nakakatuwa pero, Ang galing kung sino man ang nakaisip nyan! MISMO ka kapatid! Eto ang mga tao na cguro.. hilig na hilig sa pag tetext at nagsawa na sa mga love tots..hehehe

eto ang nakalap kong tsismis tungkol kay inday…

Dahil sa tindi ng kahirapan sa probinsya, namasukan si Inday bilang katulong sa Maynila.
Habang ini-interview ng amo…

Amo: Kelangan namin ng katulong para mag ayos ng bahay, magluto,maglaba, magplantsa, mamalengke, at magbantay ng mga bata. Kaya moba ang lahat ng ito?

Inday: I believe that my trained skills and expertise in managementwith the use of standard tools, and my discipline and experience willcontribute significantly to the value of the work that you want, mycreativity, productivity and work-efficiency and the high quality ofoutcomes I can offer will boost the work progress.

Amo: [nosebleed]

Pumasok si Inday bilang katulong nina Ederlyn last June lang.. Baguhan siya kaya medyo wala pang masyadong alam sa pagiging katulong.. Isang araw, inutusan ni Ederlyn si Inday:

"Ederlyn: Inday! Pagkatapos mong maglaba, linisin mo buong bahay pati kisame at kaskasin mo yung tiles ng dalawang pool! Paliguan mo na yung tatlong aso at magluto ka na ng hapunan dahil maya-maya lang, darating na ang sir mo. Tapos, pumunta ka kina Mrs Rosales, dalhin mo yung apat na malalaking kahon. Bumili ka na din ng isang galing mantika, ketchup, toyo, 10 sardinas, 20 corned beef, 30 century tuna, 15 maling, at isang sakong bigas. Oh, heto pera. Sakto yan. Maglakad ka na lang at strike mga tricycle ngayon, okay?

Inday: **** INA MO!

Simula nun, nabuwisit na si Ederlyn sa kanya. Pero sa halip na sisantihin niya si Inday ay pinag-alsa balutan niya to at ipinadala sa Inglatera para doon mag-aral ng good manners and right conduct.Makalipas ang 2weeks, dahil crash course lang naman ang kinuha ni Inday (kagaya nang kay Angel Locsin) ay bumalik na ito at muling sumabak sa pagkakatulong.

Ngunit isang napakabagong Inday ang nasaksihan nina Ederlyn.

Ilang sa mga nakakadugong sagot ni inday:

The consistency was fine. But you see, it seems that the increased amount of sodium chloride (NaCl) affected the taste drastically and those actions are irreversible. I do apologize.

- nag-explain si Inday kung bakit maalat ang ulam.

" It's not that I don't like you. It's just that I feel we're still too young to entertainthoughts of fornication in the domicile of our employers. In fact, it's very immature to
insinuate that I don't reciprocateyour emotions just because I declineto perform an act of coitus with you. "
* Inday, niri-reject si Dodong na makipag-sex.

" Higher stock index and low flow of investments triggered inflation, thus, the peso is weak. "
* Dahilan ni Inday kung bakit mahal ang bigas.

Amo: Inday ! bakit nagka-rashes ang balat ni Junjun?!!!

Inday: "It's because the allergens triggered the immuneresponse. Eosinophilic migration occurs to the reaction site and there's a sudden release of chemotaxis and anaphylotoin including histamine and prostaglandins.These substances results to increase circulation to the site thus promotingredness...

"Amo: tissueeeee!!!dumudugo ilong ko.....!!!!

I'm still a human being, attracted to anyone my heart beats on, and I have my limitations in
contrlling my feelings. I have to push myself into not loving him. This is so wrong...
Si Inday na-inlove sa amo. Ibang level na talaga...

Physical stress and excessive work may result to serious damage to one's body.It is therefore essential that once in a whille,we take a break from our usual routine to replenish the lost energy we once had..
- sabi ni Inday sa amo nung humingi sya ng day off...

Amo: Inday bakit nagkalat ang basura sa likod na bahay?!

Inday: A change in the weather patterns might have occuredwreaking havoc to the sorroundings. The way the debrisare scattered indicates that the gust of wind was goingnortheast causing damage to the path it was heading for.

Amo: nosebleed to death....

"Don't limit my capacity in the 4 corners of this luxurious abode. Expose me to the real
challenges of the outside world. I want to grow as an individual with dynamic experiences."- Inday, nagrereklamo dahil ayaw isama sa Enchanted Kingdom.

The statute restricts me to love you but you have the provocation. The way you smile is the
proximate cause why I love you. We have some rules to think of. We have no vested rights to
love each other because the upper household dismissed my petition!"
- ganito nakipagbreak si Inday kay Dodong (driver ng kapitbahay)

sources: pinoyexchange, candymag

Tama na! Pagod na din ako..hehehe...

ang Hinaharap

Warning : RATED PG (Parental Guidance)


Kailangan ba talagang malaki ang boobs ng isang babae para magustuhan siya? Pano kung singlaki lang ng pisong pandesal? May manliligaw pa rin kaya?

Sa sariling opinyon ko, hindi naman talaga kelangang malaki ang boobs ng babae. Oo, asset na kung asset kung malaki. Pero hindi yun ang magiging basehan kung liligawan ka o hindi. Dapat, CARRY MO sister!

Sa totoo lang, may maling pananaw din kasi ang mga babae (at lalake) na kung malaki ang boobs ng isang babae, patok na patok siya sa lalake. Kumbaga, kelangan daw malaki ang boobs para magkaroon ka ng epekto sa mga male species. Pero hindi naman talaga di ba mga lalake? Di ba? Di ba? ( Ngyek! Hindi ba?)
Kahit anong sukat ng hinaharap mo, okey lang yan. Basta carry mo girl, rerespetuhin ka. Kung malaki ka man, be proud! But always make sure you don't disgrace yourself. Hindi boobs mo ang magbibigay sayo ng character mo. Kundi sarili mo.

At kung liligawan ka rin dahil sa boobs mo, naku sister, batukan mo na lang at hintayin ang Prince Charming mo. Obviously, may ibang gusto ang lalaki na yun sa iyo. At teka, kung malaki sayo, malaki rin ba kay boy? O ha, di ba! Dapat naisip mo yun! Hehehe. Para patas di ba.Hahaha!

At hindi naman mahalaga sa isang lalake ang malaking boobs eh. Di ba guys? Di ba!? (umaastang susuntok) hehehe!!!

PATAWAD Bro. MEL! sa artikulo ko ngayon! :)

kalabit


Hindi pa ako dapat susulat ng blog, dahil una...walang pumapasok sa ulo ko at parang ayaw pa gumana ng kamay mag type. Kaya ang ginawa ko ay nag blog hop na lang ako.

Sa aking pag ikot ikot, naramdaman ko na kinalabit ako bigla ni LORD nagparamdam siya sa akin, para bang sabi nya.."Kurdapya, naging abala ka na sa kung ano anong bagay sa mundo mong ginagalawan. Sa lahat ng iyong pinagdadaanan ngayon, hindi kita pababayaan at lagi Ako ang iyong gabay ang iyong Kaibigan at iyong Ama. Magkita tayo sa Linggo. Na mimiss na kita anak."..
Yan ang unang pumasok sa isip ko dahil sa tatlong web page na binuksan ko eto ang nakuha ko webpage 1 dyan pa lang meron na ako naramdaman na kakaibang kaba, lumipat ako ng link at eto bumukas webpage 2 talagang kinakatok na nya ako...at lahat pa ng nakasaad dun, ay sapol na sapol sa akin.. at eto ang pangatlo webpage 3 . Ngunit naisip ko baka pagkakataon lang ang lahat at makikinig na lang ako ng kanta, dahil member ako ng ESNIPS dun ako nagpunta para hanapin kanta ni Carol Banawa at eto bumulaga sa akin SONG

Naku LORD! bakit naman ganyan, yun ang nasabi ko, kukunin nyo na po ba ako? wag muna po at hindi pa po ako nakakapag asawa, hindi ko pa po nararating ang Paris at sumakay sa gondula. Madami pa po ako gustong gawin sa buhay ko. (pero kaba at nerbyos naghalo)

Sa totoo lang kinilabutan ulo ko, parang lumaki bigla ng pinatunayan Nya na hindi guniguni at pagkakataon kung bakit hanggang kanta pinadama nya na mahal niya ako.

Totoo nga pla yung sinasabi nila na ang Dyos, mas mararamdaman at magpaparamdam sayo na hindi ka niya pababayaan sa oras ng pinaka malungkot at mababa na sandali sa buhay natin.
Maraming pagkakataon na tao ang kumakalimot at ng iiwan sa Kanya pero Sya, hindi niya tao iniiwan.
*Boss Chief, sana sa susunod huwag naman yung nagiisa ako at paparamdam ka bigla, baka matuluyan ako sa nerbios, hindi naman kita kinakalimutan eh...cge! pangako...see you on Sunday!
naisip ko lang din, hindi kaya nasobrahan ng dasal si KUYA MEL kay Lord para tumino na kahibangan ko? ? At, nagparamdam na si Lord sa akin? Mahirap pla kaibiganin si kuya mel masyadong malakas kay Lord, at baka kunin ako ni LORD bigla. PEACE KUYA!

paglisan



pakinggan nyo yung kanta habang binabasa post ko ngayon, ng maramdaman nyo yung sakit na nadarama ko at luhang umagos.eto pinakikingan ko habang binubuo ko ang artikulo na ito... .salamat.


Minahal kita kahit mali, hinintay kita nang sobrang tagal, nagbigay ako kahit ubos na, nagparaya kahit sobra na. Lahat na ginawa ko, hindi pa ba sapat ang lahat ng yun para mahalin mo ko?

Pag may nawawala satin madalas makaramdam tayo ng lungkot o panghihinayang. bagay man o tao....minsan nawawala sila ng di inaasahan o minsan pinili mong pakawalan sa isiping yon ang makakabuti.

May mga pagkakataon naman na lahat ginagawa mo para lang manatili sila satin pero siguro sadya na rin ng tadhana na mawalay tayo sa kanila para matuto tayo, matutong tanggapin na walang permanente sa mundong ito. matutong tanggapin na di lahat ng tao ay panghabambuhay mo makakasama maging ito ay kapamilya, kaibigan o minamahal. matutong tanggapin na may mga bagay o tao na kailangang mawala o mawalay sayo para malaman mo ang kahalagahan nila. di ba ganon naman yon kadalasan..pag wala na dun mo napagtatanto ang kahalagahan nila sa buhay mo.

Marami ng nawala sakin. materyal na bagay, mga taong minahal, pinahalagahan, inalagaan sa puso at kailangang pakawalan. maraming bagay ang sinakripisyo ko. materyal lang yon, maari mong makuha basta't paghirapan at pagsikapan. marami ng taong nawala sakin...mga mahal ko sa buhay na kasama na ni God.

Yung iba nawala dahil yon ang gusto nila, dahil mas masaya sila sa natagpuan nilang buhay kasama ang iba. yung iba nawala dahil kailangan ko silang pakawalan para sa kapakanan ng iba...para sa kapakanan ko, at yung iba sadya kong pinakawalan dahil alam ko na yun ang tama at mas makakabuti para sakin.

sa unang pagkakataon, ngayon lang ako nakadama ng ganito....yung hinayaan mong mawala yung taong "akala" mo mahal ka pero sa isang banda dumating sa realization mo na lahat e "waste of time" and "waste of effort".

Gagaan ba ang feeling kung pakawalan ang isang tao na kahit gusto mong maging bahagi ng buhay mo? napapaisip ka..."is he worth it?" tapos sasagot ang konsensya mo..."di ka dapat manghinayang dahil tama lang ginawa mo!" imbes na lungkot, saya at kaluwagan sa dibdib ang kapalit ng pagkawala. sa puso mo marahil sinungaling, pero mahirap ba paniwalaan ang isip na "im better off without him".

Wala akong ibang pangarap kundi ang makasama ka. Wala akong ibang inisip kundi kung paano ka mapaligaya. Wala akong ibang pinagdasal kundi sana ikaw na nga. Pero wala naman akong magawa para maging tayong dalawa

Dahil wala na tayo, siguro di yun kawalan sayo, di yun makakaapekto sayo. Pero gusto ko lang malaman mo na malungkot ako. Bakit? Kasi wala kang ginawa. Hinayaan mo lang akong mawala

SALAMAT.. sa nakaraan, sa mga ala-ala, sa mga nabuong pangarap, at sa leksyong natutunan,
PAALAM... wla na kong babalikan, di na dapat pagsisihan ito ay isang pasasalamat at pag papaalam sa iyo, bilang isang magandang bahagi ng aking nakaraan.

ang agos


Madaming bagay akong pinagsisisihan na di ginawa sa buhay ko. Pero halos lahat ay kinalimutan ko na't binalewala. Isang bagay lang ang hindi. Yun ay nang hindi ko sinabi sa iyo kung gaano kita ka mahal dati kahit alam kong may mahal ka nang iba. Sana hindi ako ngayon umiiyak dahil sa kanya ako napunta......

Habang ginagawa ko itong article na ito, hindi ko ikakaila na may mga luha na pumapatak sa akin mga mata ko ngayon. Hindi ko alam kung ano talaga ang rason sa pagkalungkot ko. pero isa lang alam ko...hindi ako masaya kung ano man sitwasyon ko ngayon sa buhay, pagibig at sa kung ano ano pa.... cguro dala na din ng tugtog na pinakikingan ko ngayon( nyek!)..tamang senti at depressed lng cguro.

Masama ba ang magmahal? Minsan, maaaring masama na nga ang magmahal, lalo na kung labis labis. Nagmahal ka nga ngunit hindi ka naman masaya na. Mahirap din minsan kung nagpapakamartir ka sa isang taong hindi kaya pantayan ang pagmamahal mo kasi sa huli, ikaw ang malulungkot, ikaw ang luluha. Hindi naman ako naging masama para ipagkait sa akin ng tadhana ang kasayhan sa buhay at sa isang relasyon.

Bakit ang love, parang isang entity na lang. When it comes, it comes. When it leaves, it disappears.

Sobrang lungkot ko ngayon at hindi magtugma ang utak at puso ko.

espesyal na ensaymada



habang ako ay nag gagawa ng blog at nag check ng email ko, biglang kumatok si inday at may inabot na box sa akin. nagulat ako.. pero si inday merong mga ngiti sa mga mata nya na hindi ko mawari kung ano yun. isang DHL package. Ano? package ba kamo? OO tama.. isang package nga.....Dahan dahan ko itong binuksan at isang dosenang nagmumurang pulang rosas ang tumambag sa aking mukha! WHAAAAAT!!!???? ROSES ? napa OH YES! ako, bulaklak nga..naantig ang puso ko..nangilid ang luha ko. na tats ako sa madaling salita(to affect with some feeling: , bagbaginako in other words..:) Nasa college pa ata ako ng huling maka tanggap ng bulaklak..mga ilan years ago na din yun, akala ko nga kapag deadbol na ako dun na lang ulit makaktanggap ng bulaklak hindi naman pala.....parang nanariwa ang aking pagiging teenager, na napupuno ng bulaklak ang kwarto at salas namin dahil every other day meron nagbibigay ng dosedosenang bulaklak (kasi, mura bulaklak nun sa dangwa!) hehe... Sinong salarin? sinong nag padala... binuksan ko ang card na kasama nito , at galing pla ito sa aking isang kaibigan na nasa malayung lugar.

Huwag na masyadong matanong kung bakit ako pinadalhan..cguro dahil ako'y maganda? eeee...siguro ako'y mabait?eeee...siguro meron siya kailangan sa akin? hmmm...eeeee...siguro sya ay nagsisisi dahil lagi nya inaalisputa pagkatao ko. ah alam ko na! siguro dahil wala na siya pag lagyan ng pera nya kaya gumastos na lng sya. hahaha! Natutuwa ako sa totoo lang , dahil kapag kami ay nag uusap nito, alaskahan, laitan ng pagkatao at murahan palagi, malabo matapos ang usapan namin ng walang "tanga" "gago" "baliw" "sira" "engot", Yun pala, meron natatago na ka sweetan ang kaibigan ko na ito.

Mabait lang cguro yung kaibigan ko at napaka maalalahanin...kung sakali mapadpad sya sa blog ko eto sulat ko para sa kanya.

mahal kong kaibigan,

salamat sa bulaklak na pinadala mo, sobra mo akong napasaya at na tats. kung ikaw ay magpapadala ng bulaklak ulit, at wala ka na ulit mapag lagyan ng pera mo, samahan mo na din ng tsokolate at money order...hehehe..:)

nagmamahal ng lubos,
kurdapya

ps. walanghiya ka pla, at natinik ako dahil inayos ko yung bulaklak para ilagay sa tabi ng kama ko. masama ata loob ng pagbigay mo? hehehe.. buo na ulit araw ko! ;)


naisip ko tuloy, para pala akong isang espesyal na ensaymad na may queso de bola at mantiquilla sa ibabaw...hmmmm..masarap..... ;)

bading ka ba?


"Dumating sa punto ng buhay kong akala ko gusto mo ko. May nakita kasi akong mga dahilan para mahulog sa iyo. Tapos nalaman kong ganun ka din pala sa iba. Mabait ka lang talaga, akala ko gusto mo ko!"

Iyan ang isang text message na fi-norward ng isa kong kaibigan. Dahil diyan, naalala kita at naisip ko ang tungkol sa ating dalawa...

Hay, ang dami kong inakala tungkol sa iyo. Mga bagay na kailan ko lang nalaman. Minsan pala, sa huling sandali mo lang makikita ang hubad na katotohanan. Mahirap maniwala agad. Masakit umasa.

Nang makilala kita, nahulog na agad ang loob ko sa iyo. Napakabait mo kasi, di lang sa akin, kundi sa lahat. Kahit ang layo na ng naabot mo, masasabi kong "down to earth" ka pa rin kasi may panahon ka palagi para sa lahat. Di na ko magtatakang crush ka ng bayan. Di ko makakailang paborito ka ng mga ka-trabaho mo. Sa katunayan, sa tuwing lalapit ako sa iyo, ilang beses ko pang pag-iisipan kung lalapit na nga ba ko - nahihiya talaga ko sa iyo noon. Pero sa kabila ng ugaling pagka-mahiyain ko, ikaw ang nagpawala nun. Para bang lagi akong tanggap sa tuwing kakausapin o lalapitan kita. Minsan nga kapag nagkakasalubong tayo, ikaw pa ang unang bumabati. Iba ang pakiramdam talaga kaya nung isang beses na kinailangan mo ng tulong, di na ako nag-atubili pang tulungan ka. Maliit na sukli yun sa nakahihigit na ngiting binibigay mo sa akin. Simula noon, lalo pa kong napalapit ang loob ko sa iyo. Dumating pa nga yung pagkakataong tinulungan mo ko nang magka-problema ako. Naglaan ka ng panahon kahit alam kong ang dami-dami mong ginagawa talaga. Laking gulat ko nun. Di ko kasi inasahang ang isang tulad mo, gagawa ng pabor para sa isang katulad ko. Para bang umabot ang langit sa lupa at bumaba ang bituin mula sa mga ulap. Sa tuwing nangyayari yun, nag-uumapaw ang galak sa puso ko. Simula noon, nag-iba na ang tingin ko sa iyo at lalo pa kitang pinuri, hinangaan. Hindi mo lang alam, kung paano mo pinawi ang lahat ng pag-aalinlangan ko sa buhay. Dahil sa iyo, mas natutunan kong magpahalaga. Binawi mo ang mga lungkot sa damdamin ko at pinalitan mo ng bagong pag-asa.

Nasanay na tuloy akong palagi kang nandyan. Nalunod ako sa pag-asa. Pag-asang di ko naman dapat sinimulan pero nagtuluy-tuloy sa damdamin ko. Lagi na kitang hinahanap. Lagi na kitang gustong makausap. Nawala sa isipan kong di lang ako ang iniikutan ng mundo mo. "All-around" ka nga pala. Friends lang tayo. Ano nga namang karapatan kong magtampo kung minsang nawawala ka na sa tabi ko. Sinusubukan ko minsang magparamdam para lang mapansin mo ko ulit. Para na nga kong tanga minsan eh. Nalulungkot na lang ako palagi sa tuwing nararamdaman kong pinagsasawalang-bahala mo na ko. Nangarap kasi ako ng gising eh. Gusto sana kitang sisihin sa lahat ng pagluha ko pero... ano naman ang ibubunton ko sa iyo, eh ako lang naman ang umasa simula pa noon.

Sana dumating na yung panahong makalimutan ko ng umasa. Misinterpreted feeling lang siguro yun. Na-sobrahan ako sa pantasyang inalok sa akin ng pagkakataon. Di ko naman pinagsisihang dumating ka, pero sana di ka dumating nang ganoong katindi sa puso ko. Sa kabila ng lahat, nagpapasalamat pa rin akong nakilala kita. Iba ka sa lahat at marahil yan ang rason kung bakit kay dali kong nahulog sa iyo noon.

"Minsan naiisip kong sana di na lang kita nakilala, masaya naman ako noon eh kahit nung wala ka pa! Di tulad ngayon, pinahihirapan mo lang ako. Alam kong di mo sinasadyang makilala mo ako. Ako rIn eh, di ko sinadyang mahalin ka nang ganito!"
Naisip ko nga minsan kung bading ka? O sadyang hindi mo lang ako kayang mahalin...


**PAALALA..ang istorya na ito ay hindi hanggo sa tunay na buhay ng nagsulat, sadyang pinalitan ang katauhan sa istorya....... (guilty?)hehehe!

buhay ng tanga



Yung ibang tao, naiinggit. Wala kasing nagmamahal sa kanila. Yung iba naman, tatanga-tanga! Minamahal na nga nang todo, binabalewala lang! Alam mo, swerte ka sana kaso tatanga-tanga lang!

Minsan na kong nagmahal, minsan na kong naloko. Minsan na nga lang, naagaw pa! Pero di bale! Mas bagay naman sila, eh. Isang basura, isang basurera. Perfect match, diba?
Nung iniwan mo ko, ikaw ang sinisi ko kung bakit ako lubos na nasaktan. Mahal kasi kita pero di mo ko maintindihan. Ngayon salamat, ha? Kasi kung di mo ko iniwan, hindi ko siya matatagpuan.

Sometimes you tend to be in despair when your loved one doesn’t love you back. But don’t worry, don’t cry much. Just close your eyes and whisper, “Mahal din ako nun. Pakipot lang.”
When you ran, I chase you. You told me to stop following you. When I stopped, you got mad! Aminin mo na. In love ka rin sa kin, no?

If you ever find someone better, funnier or nicer than me, go ahead, hindi kita pipigilan. Pero pag iniwan ka ng gagong yun, tingin ka lang sa likod mo. Nandun ako, nang-aasar sayo, “Better than me pala, ha?”

Lagi ka na lang may rason. Nakalimutan mong tumawag, nakalimutan mong magtext, nakalimutan mong magpaalam. Pero ingat ka, ha? Baka pag naalala mong mahal mo ko, nakalimutan na kita.

Pag nakita mo na masaya ang mahal mo sa piling ng iba, wag kang malungkot o umiyak. Isipin mo na lang na masaya siya dahil mukhang clown ang kasama niya.

If I see you flirting with others, I won’t cry. Instead I’ll stand in front of you, chin up, stomach in, chest out at sabay sabi, “Mas masarap akong magmahal diyan. Sana wag mong pagsisihan!”
Kapag ikaw ang iniyakan , ang swerte mo dahil mahal ka nga niya! Pero pag ikaw ang umiyak dahil lang sa kanya, di ka lang malas, tanga ka pa! Lalaki lang yan, pwede ba?

Minsan lang magmahal ang pusong tanga. Niloko pa! Subukan kaya niya ang magmahal at lokohin din siya? Nang masabi niyang,”GOSH! Masakit pala!”
Nagkita kami ng ex mo kanina. Nalaman niyang tayo na. Pinagmasdan niya ko at bigla siyang tumawa. Sabay sabi, “Pang-ilan ka? Ako kasi yung una!” Sagot ko, “Una ka nga, ako naman ang last niya!”

When you love, don’t give your 100%. Leave at least 70% for yourself so if ever he’ll hurt you, you could still stand up to him and say, “Wala na bang mas sasakit pa diyan? Sus, walang kwenta!”

If someone leaves you, don’t dare cry. Just smile and be happy. Pero bago mo siya tuluyang palayain, ibulong mo to sa kanya, “Maganda ako. Pasalamat ka pinatulan kita!”
Before, hinahabol kita pero di mo ako pinapansin. Tapos isang araw nawala ako, hinanap mo ako at tinanong, “Bakit ka nagsawa?” Ngumiti ako, “Hindi ako nagsawa. Natauhan lang.”

Pwede mo kong lokohin pero wag kang magpapahuli sakin. Pwede mo kong palitan pero siguraduhin mong mas mahal mo siya sakin. Pwede mo kong iwan pero siguraduhin mong kaya mo. Kasi pag ako sobrang nasaktan, wala ka nang babalikan.

Boys? Pag trip ka, magpapakilala. Kaibigan kuno hanggang pumorma na. Tapos pag nahulog ka na, ayun, goodbye na dahil sawa na sila. Pero dapat walang iiyak ha dahil … anong silbi ng karma?

I fell in love and got hurt but I didn’t shed too much tears nor did I ask him to love me again. Instead, I stood up proudly and said, “Ganyan talaga ang magaganda! Hindi bagay sa tanga!”
Simple lang para hindi ka masaktan. Kapag minahal ka, mahalin mo din. Kapag ginago ka, gaguhin mo rin. Pero kapag umiyak ka, tanga ka! Ginago ka na nga, iiyakan mo pa?



***galing ito sa luma kong BLOG noong 2004..naisip ko hanggang ngayon, ganito pa din ako..haays!

walang kokontra




masarap magsulat.
minsan, gusto mong magsulat dahil maraming pumapasok na ideya, wala ka namang papel. minsan, may papel ka nga, wala ka namang ballpen. minsan, may ballpen ka nga, wala namang tinta.
ang masaklap n'yan, minsan pag and'yan na ang papel at ballpen na may tinta, nawawala naman ang ideya.

masarap magmahal.
minsan, gusto mong magmahal dahil maraming mailalabas na pagmamahal, wala namang pwedeng mahalin. minsan, may p'wede ka na ngang mahalin, wala namang panahon para mailabas ang pagmamahal. minsan, marami ka ng panahon para magmahal, napapalayo naman sa 'yo ang gusto mong mahalin.
ang masaklap n'yan, pag and'yang malapit na ang taong p'wede mong mahalin at marami ka na ring panahon para magmahal, nawawala naman ang pagmamahal.

buti na lang may blog. p'wedeng magsulat kahit walang papel at ballpen. ideya? madali na 'yun. nand'yan naman ang pagmamahal. maraming p'wedeng isulat tungkol sa pagmamahal.

masarap magsulat. masarap magmahal. masarap magsulat tungkol sa pagmamahal. o, wala nang kokonta, ha? ang kumontra, pangit! :)

sumpa ng siopao



nagising ako kaninang umagang madilim pa ang paligid. maaga pa. pwede pa kong matulog ulit. pero di na 'ko nakatulog ulit. bigla akong gininaw. pinanindigan ng balahibo. kinuluan ng t'yan.

pinilit kong wag pansinin ang t'yan ko. ayokong bumangon. di pa oras para mag-ayos papasok sa trabaho. masarap pang magnakaw ng ilang sandaling tulog. minsan na nga lang ako makalapat sa malambot na kutson ng kama ko, pipigilan pa ako ng t'yan kong ito. hindi ako papayag.

pero natalo ako. hindi ako tinigilan hangga't di ako tumayo, lumabas ng kwarto at patakbong binagtas ang 13 baitang ng aming hagdan. di na ata aabot. lalabas na. malayo-layo pa ang banyo.

madilim pa ang kabuuan ng bahay, pero hindi ang kusina. gising na ang nanay ko, may nilulutong kung ano. may sasabihin sana s'ya nu'ng nakita n'ya akong nagmamadaling papunta ng banyo, pero di ko na narinig. nagmamadali ako. mamaya na ang chika.

aabot, o aabutan? kailangang umabot. di ko na hinangad na maghagilap pa ng dyaryong mababasa. wala ng panahon para doon. pang-normal na transaksyon lang ang nangangailangan ng dyaryo o kahit na ano'ng mababasa. iba 'to. emergency 'to.

pagpasok sa loob ng banyo, pagkasarang-pagkasara ng pinto, umupo na ako. sakto. umabot. whew! buntung-hininga.

pagkatapos ng transakyon (debit sa akin, credit sa inidoro), nakangiti akong lumabas ng banyo. wala na ang nanay ko sa kinatatayuan nya, pero di ko na sya hinanap para itanong pa kung ano ang sasabihin nya sana kanina. tumuloy ako sa k'warto ko para magnakaw ulit ng ilang sandaling idlip.

di pa ko nadadala ng tulog ko sa malalim na estado ng rapid eye movement, nang bigla na naman akong gininaw, pinanindigan ng balahibo, kinuluan ng t'yan. oh no, not again!

may sumpa 'ata ang siopao na may itlog na maalat na kinain ko kagabi.



-----------------------------------------------------------
dahil sa pangyayaring ito, eto ako at natengga sa bahay, o mas tamang sabihin, sa banyo. pero handa na ako. iniwan ko na ang bagong magazine na binili ko sa loob ng banyo, para kung kelan man sumumpong ulit ang makulit kong t'yan, madali ko na madadampot ang babasahin. sayang ang oras. maraming dapat gawin kaysa tumambay lang sa loob ng banyo para mailabas sa katawan ko ang sumpa ng siopao.

sarap ng ulam! hmmmm






Periplaneta americana Linnaeus yan and scientific name ng IPIS at Rattus norvegicus ang scientific name ng DAGA..kaninag hapon meron ba naman lumilipad na ipis na dumapo sa likod ko habang nag telebabad ako. anak ng pitong pugo! napatalon ako sa takot! napa tili ako sa gulat! at napa sigaw ako sa kadirihan..kinilibutan buong katawan ko,sa buong buhay ko, ipain mo na ako sa tigre wag lang sa dalawang kinatatakutan ko at pinandidirihan talaga....DAGA AT IPIS!.

Pero, naisip nyo ba na merong mga tao na kumakain ng ipis at daga? hindi ko maintindihan paano nakakayanan makain nila ito? naiisip ko pa lang nasusuka na ako. Pasensya na po kung isa kayo sa kumakain ng daga or ipis...sariling opinion ko lang ito. meron ako napanood at talagang hindi ko ito matignan ng diretso sa mata, naduwal talaga ako ng nakita ko ito.


*BABALA sa MANONOOD
WAG PANOORIN KUNG MAHINA ANG SIKMURA **


PART 1

PART 2


PART 3

trip trip lang maghapon..




dahil madaming oras ako maghapon, inayos ko ang listahan ng mp3 ko sa PC. Tapos, naisip ko bakit hindi ako mag download ng mga kanta na kakaiba or shall i say mga kanta na "baduy" pero astig ang title o ang singer. sa totoo lang, nahirapan ako. at pinagtawanan ako ng kapatid ko ng makita nya kung ano ang kanta na hinahanap ko sa limewire...nakakalungkot man sabihin, pero...ang ibang kanta WALA AKO NAKITA NI ISA...kaya kung meron kayo natatago ng mga kanta na ito..share nyo naman.. :) serious ako..astig eh!

. Mga Kantang Matagal Ko nang Hinahanap
1. "Pag-ibig Ko'y Metal" by (Jograd la Torre &) the Thinkers
2. "Saddam" by Lady D
3. "Sana'y Pag-ibig" by Kristina Paner
4. "Saigo No Iwaki" by Keempee de Leon [his version of Ted Ito's version, "Ikaw Pa Rin"]
5. "Nunal" by Vincent Dafalong
6. "Hindi Ako Iiyak" by The Flippers
7. "Got to Let You Know" by Tito Mina
8. "Tamis ng Unang Halik" by Kristina Paner
9. "Ikaw Pa Rin" by Ted Ito
10. "Mamang Sorbetero" by Celeste Legaspi
11. "Saranggola ni Pepe" by Celeste Legaspi
12. "Da Coconut Nut" by Smokey Mountain
11. "Sino ang Baliw?" by Kuh Ledesma
12. "High School" by Sharon Cuneta
13. "Miss na Miss Kita" by Father & Sons
14. "Maganda ang Piliin" by Michael V.
15. "Tukso" by Eva Eugenio

naghahanap din ako ng kundiman songs

Dahil Sa Iyo
Kapantay Ay Langit
Marupok Na Sumpa
Sapagkat Kami Ay Tao Lamang
Birheng Walang Dambana
Buhat
Kahit Sino Ka Man
Bakit Di KIta Malimot
Sa Ningning Ng Mga Mata
Ikaw
Inday ng Buhay Ko
Tapat Na Pag-ibig
Kay Lupit Mo Pag-ibig
Orasan Ng Pag-ibig
Luha Ng Pag-ibig
Paano Kita Lilimutin



wala lang..gusto ko lang maiba ang kanta sa mp3 ko..hehehe..nakakasawa na kasi yung traditional na kanta na pinakikingan ko araw araw eh...hehehe..

hindi naman ako baduy masyado noh?

pangarap na lang

nag pa grocery ako kanina sa kapatid ko dahil wala ng laman ang ref ko sa kwarto,gabi gabi kasi twing nag cocomputer ako, gusto ko may iniinom or kinukutkot. since tinatamad ako lumabas at mas gusto ko pa matulog at mag pa massage sila na lng nag grocery para sa akin. tinanong ng pamangkin ko kung bakit daw ang dami dami ko binibili na juice at walang tsitsirya...dati madami na ang juice , madami pa junk foods..pero simula ng naisip ko na mag diet, panay juice na lang. Sumagi din sa utak ko kung panay ganito ang iinumin ko araw araw...papayat ba ako?

Bakit ang mga artista na yan, kapag gusto nila pumayat sa isang saglit lng payat na? haaay...sana artista ako o kaya member ng asf dancers ng pumayat agad sa kakasayaw kahit walang tulong ni dr.belo.




nagbabalik...hindi naman daw tinaggap ng Manila Standard resignation nya, pero bakit sinabi sa inquirer.net na hindi na daw magsusulat si malungay, pero..bakit nagbalik? hmmmm...cguro..madaming fans sya at madaming susubaybay sa mga kasosyalan nya..kung yun ang dapat itawag...kaya, nag pakuha pa ako tuloy ng dyaro ng MS bukod sa Philippine Star na regular na binabasa dito sa bahay, mukhang dadami ang bibili ng dyaryo ngayon...at magsisimula nanaman sya magkalat ng lagim, mukhang ginawa syang marketing strategy ng Manila Standard.Eto yung article nya today, ok lng naman at wala syang nilait kahit cheap o local branded make-up ok na sa kanya..hmmm...play safe sya sa first article nya, sundan natin ang susunod na mga articles..hehehe

asan ka na ba?

siguro..sa bawat blog na bubukasan ko. hindi pwede hindi ko i-post itong sulat na ito.na nagbabakasakali, mapadpad sya sa blog ko at maisip nya na sya yun..awww! madaming nagdaan na relasyon..ngunit hindi ko masasabi na IKAW NA NGA!...kaya ako nananawagan..kung sino ka man magpakilala ka na...hehehe!

A LETTER to THE ONE that GOD has Prepared for ME

I am wondering at this very minute if you are thinking of me, if you like me, you are wondering what is taking us so long to find each other

Many times I thought I finally found you only to be disillusioned by the fact that my wait has not yet ended. I get up each morning hoping, dreaming, longing to meet you. I am thinking of how we will Meet, would it be as romantic as the ones I have seen in movies? Or is it possible that I have known you all my life but we have yet to realize that we are meant for each other? Oh how I wish you were here right now because you are the only one who has the answers to all my questions.

Sometimes I ask myself if I have ever really known "love". I do not have the answer to that question either but I believe that, more often than not, we will never really know what love is until we find that right person....

You just don't know how often I dream of finally knowing what it feels like to be in your arms. Even at this very moment I am imagining how you will simply sweep me off my feet! Perhaps I would be drawn to you by your smile, or your eyes, or maybe even how you manage to make me laugh by your silly little ways! I don't really know for sure but I am praying that God will help me recognize you when the right time comes.

I think of all the pain that I have gone through in the past and of how much I have cried since the day I began my search. I just wanted you to know that I find my strength in clinging onto my vision of the beautiful life ahead of me --- the life I shall spend with you. In my mind and in my heart I know that you are worth all that pain and sacrifice. After all, the tears have become a part of my life and I believe that they are slowly washing away my flaws so that I would become perfect, not perfect in its truest sense, but perfect --- for YOU! I wonder if you've gone through so much pain as well. I wonder if you've been hurt so many times along the journey. But my dearest one, please don't ever give up because I am right here... patiently waiting for you! I assure you that when we finally find each other I would slowly heal those wounds by my love.

At night, I would look out my window and stare at the beautiful sky, hoping that somehow you are also looking up and wondering about me. I utter a silent prayer and send all my cries to the heavens above thinking that in time they would reach you. And when I feel impatient, I just close my eyes and believe that you are on your way and that you are longing to see me as well. It is funny but when I finally fall asleep, it is still you that I think of, for you are always in my dreams. It seems that, for now, that is the only place where I can hold on to you, long enough to tell you how much I love you. In my dreams you would kiss away my fears and wrap me with your arms of love.

And this, all the more, makes me want to wake up and face the new day ahead with the hope that soon enough, you will no longer be a dream but a reality and once again I am assured that you are worth the wait. And when that time comes, everything will fall into its place, just as I had imagined, just as I had thought and dreamed, just as I had believed it would be! By then, I would simply look back and smile at all that I have gone through, inspite of the pain and amidst the simple joys of life --- and I would be very thankful because they all led me to you!

In the meantime, take care of yourself for me. Hold on to our dream and don't even think of letting go. Believe in your heart that we will find each other no matter what happens. God has planned the course and it is up to us to follow the directions. Don't worry, don't be afraid about getting lost, God saw to it that all the roads, no matter which one you choose to follow...lead to me

pagsibol ko muli..

hindi ko alam kung kaya ko talaga gawin ito at panindigan ang pagsulat ng BLOG..eto nanaman ako..madaming BLOG na ako ginawa dati since 2004, at dahil ito sa kaibigan ko na si JON CABRON. Sya ang taong nag turo at nagbukas ng aking mata sa cyber world..(kahit ano pa ang tungkol dun) hehe.. sya ang taong matyaga sa pagturo, kahit hanggang 5am or 6am kung paano gumawa ng layout at gawin ang isang bagay na may kinalaman sa cyberworld...at cguro ng tinamad na sya turuan ako ay pinahiram na nya ang libro nya sa akin (ay! hanggang ngayon nasa akin pa din! at hindi ko nababalik pa!) nyek! Meron ako sa friendster blog at dun ko lang talaga nilalabas saloobin ko..pero ngayon..tama ba ito? lumalabas na ako sa mundo ko... binuksan ko ulit itong Blogger ko na matagal ko na sinubukan mag post pero hindi ko tinuloy, dahil most of the time..blanko ang utak ko at hindi ko alam kung ano ang dapat ko ilagay..pero ngayon, naisip ko na dapat, huwag na ako magkubli at buksan ko ulit ang mundo ko kahit dito lang sa cyberworld.

isa lng gusto ko mag karoon ng kaibigan or ka-ibigan kahit ano pwede na!

;;